کمرنگ ولی مشترک...

-          چی شده؟

-         از کجا فهمیدی چیزی شده؟

-        نمی‌دونم... می‌دونم دیگه.

-        نمی‌دونم، کلی خواب در مورد همسر سابقم، کاترین می‌بینم. که مثل قدیما با هم دوستیم. و قرار نیست با هم باشیم... و با هم نیستیم، ولی... هنوزم با هم دوستیم. و اونم عصبانی نیست

-        اون عصبانیه؟

-         بله.

-         چرا؟

-         گمونم خودمو ازش مخفی کردم. تو رابطمون تنهاش گذاشتم.

-         چرا هنوز طلاق نگرفتین؟

-         نمی‌دونم، برای اون... اینا فقط یه تیکه کاغذه و ارزشی براش نداره.

-         برای تو چی؟

-         من آمادگیش رو ندارم. متاهل بودن رو دوست دارم.

-         ولی شما بیشتر از یه ساله که دیگه با هم نیستین

-         تو نمی‌دونی از دست دادن کسی که برات خیلی مهمه، چه حسی داره.

-         آره... حق با توئه... متاسفم

-         نه، عذرخواهی نکن. من متاسفم. حق با توئه... همه‌اش منتظرم که دیگه بهش اهمیتی ندم

-         آه، تئودور... این خیلی سخته...

Her - 2013